KEPRIYE

Kepriye anggonku mangerti,

Marang sesanti kang dijiret pati.

Kepriye anggonku bisa nerima,

Yen tan ana warata marang sira.

Kepriye anggonku nggayuh,

Kamangka kabeh sampyuh ora weruh.

Aku kudu kepriye?

Supaya aku tekan

Tekan marang krenteging nalar

Supaya aku ngerti

Ngerti marang sejatining mati

Aku durung ketemu

Ning ngendi sejatining lakuku.

Boyolali, Choiriyah 12/Juli/2019

PEDHUT

Nalika teka ing wayah sore,

Sumilir angin ngawe-awe,

Gegodhongan endah sinawang kembang mawar arum,

Sumekar ngandhar-andhar,

Nanging, Jinarag tumeka mendung peteng angiket,

Suket-suket mlayu tumuju ron-roning werna wungu,

Kumleyang layangan ireng ning nduwuring areng,

Peteng. Pedhut anteng bebareng kareping wening.

Muspra ilang tanpa daya.

Mabur lebur tanpa ulur.

Sepi nyenyet tanpa mantra.

Wela-wela ilang blaka.